Myślę „nie“, mówię „tak“. O tym, dlaczego warto mówić i robić to, na co mamy ochotę. O asertywności.

Na czym polega asertywna postawa w relacjach? Jak traktować innych i jednocześnie siebie z szacunkiem? Jak zaspakajać swoje potrzeby i stawiać granice?

źródło: razem50plus.pl, fotolia.pl

Odmawianie to tylko jeden z aspektów asertywności. Kluczem jest umiejętność dokonywania świadomych wyborów. O byciu asertywnym, czyli o szacunku do innych i przede wszystkim do siebie opowiada ekspert serwisu razem50plus psycholog Ewa Kaczorkiewicz.

Asertywność - niegdyś bardzo modna, przez lata popularny temat szkoleń biznesowych i warsztatów rozwojowych. Dziś nieco przykurzona, zepchnięta na boczny tor przez aktualne nowinki psychologiczne. Czy poznanie jej tajników może się nam do czegoś przydać? Czy asertywnemu seniorowi będzie się żyło przyjemniej i godniej? Czy jego relacje z otoczeniem mogą się polepszyć? Czy asertywna starsza pani zyska pewność siebie w relacjach z partnerem i dziećmi? Poczuje więcej szacunku do samej siebie? Czy spojrzenie na codzienne spotykające nas sytuacje z perspektywy praw, które sobie dajemy, stawiania granic, wyrażania opinii może się nam do czegoś przydać? Wierzę, że tak. Asertywność to jedno z najbardziej uniwersalnych narzędzi, jakimi dysponuję i jakie przekazuję osobom, z którymi spotykam się w codziennej mojej pracy. Zapraszam do czytania, refleksji i wykorzystywania.

Słowo asertywność kojarzymy najczęściej z umiejętnością odmawiania, czyli z psychologicznego punktu widzenia z obroną swoich granic. Tymczasem tak naprawdę pojęcie asertywności obejmuje dużo szerszy zakres spraw: życiową postawę, prawa, interesy i granice, sposób wyrażania myśli i emocji, reagowanie na opinie, wywieranie wpływu na innych bez agresji i manipulacji, otwarty i rzeczowy sposób komunikacji... Na głębszym poziomie asertywność to określona postawa wobec siebie i innych.