Myślę „nie“, mówię „tak“. O tym, dlaczego warto mówić i robić to, na co mamy ochotę. O asertywności.

Na czym polega asertywna postawa w relacjach? Jak traktować innych i jednocześnie siebie z szacunkiem? Jak zaspakajać swoje potrzeby i stawiać granice?

Gorąco zachęcam, by bacznie się przyglądać swoim prawom, pamiętając o założeniach asertywnej postawy wobec siebie i innych. W oparciu o te założenia każdy z nas może stworzyć swoją "listę praw osobistych". Moja propozycja początku listy jest następująca:

• Mam prawo być sobą.
• Mam prawo kochać i być kochaną
• Mam prawo decydować o swoim zachowaniu i poglądach, nie tłumacząc się z nich innym.
• Mam prawo odmawiać, nie czując się winna i nie tłumacząc się z przyczyn odmowy.
• Mam prawo wyrażać swoje uczucia, zarówno pozytywne jak i negatywne.
• Mam prawo nie brać odpowiedzialności za zachowania, uczucia i problemy innych osób.
• Mam prawo stawiać siebie na pierwszym miejscu.
• Mam prawo być szczęśliwa i czuć się dobrze ze sobą.
• Mam prawo prosić o to, czego potrzebuję.
• Mam prawo do szacunku i godności.
• Mam prawo podejmować nielogiczne decyzje, zmieniać zdanie oraz popełniać błędy.
• Mam prawo nie wiedzieć i nie rozumieć.
• Mam prawo zwolnić i się zastanowić.
• Mam prawo robić mniej niż bym mogła, bez wyrzutów sumienia.
• Mam prawo do prywatności i własnej przestrzeni.
• Mam prawo korzystać lub nie korzystać ze swoich praw.

Tę listę można by rozwijać i pewnie w swojej głowie będę to jeszcze przez jakiś czas robiła. Już samo tworzenie listy praw sprawia, że możemy poczuć się nieco pewniej. Ich zapisanie, przeglądanie i uzupełnianie od czasu do czasu może nam pomóc zmodyfikować podejście do samych siebie, do relacji oraz nasze zachowania wobec innych ludzi. Warto podjąć to wyzwanie.

A Państwo jakich praw potrzebują dla siebie? Czy któreś z zapropomowanych przez mnie szczególnie przypadły Państwu do gustu? A może stworzyliście zupełnie nowe "listy praw osobistych", którymi chcielibyście się z nami podzielić? Zachęcamy gorąco. Tworząc swoje listy i stosując je w praktyce pamiętajcie, by innym ludziom dawać prawa na równi z prawami, jakie dacie sobie. Jeśli daję sobie prawo do tego, by nie brać odpowiedzialności za problemy innych, to nie oczekuję także, by inni brali odpowiedzialność za moje problemy. Jeśli pozwalam sobie na to, by popełniać błędy, to pozwalam także, by popełniali je inni. Równowaga między prawami moimi i prawami innych osób to podstawa asertywności.

Autor: Ewa Kaczorkiewicz

Źródło: razem50plus.pl