Poznaj 7 przykładów asertywnego zachowania

Ostatnio pisaliśmy o sztuce asertywności, o tym, że często owej asertywności nam brakuje. W uproszczeniu mówiąc - chcemy być dobrym dla innych, zapominając przy tym o relacjach z samym sobą. Dzisiaj nasz ekspert chce podzielić się z wami praktycznymi wskazówkami jak być asertywnym w życiu codziennym.

W poprzednim artykule (czytaj tutaj) pisałam o asertywności dość ogólnie: o traktowaniu zarówno siebie jak i innych z szacunkiem, o dawaniu sobie prawa do bycia sobą, zaspokajania swoich potrzeb i stawiania granic. Zastanawiałam się, na czym polega asertywna postawa w życiu. Proponowałam refleksję na temat tego, jakich praw potrzebujecie, a których jednocześnie być może sami sobie odmawiacie. Dziś chcę się zająć asertywnością bardziej praktycznie, proponując państwu przykłady asertywnych komunikatów - zdań do wykorzystania w różnych codziennych sytuacjach, takich jak odmawianie, proszenie, reagowanie na krytykę czy wyrażanie odmiennych opinii. Przeczytajcie i sprawdźcie. Mam nadzieję, że się wam przydadzą.

Naucz się odmawiać

Mówienie "nie" to chyba pierwsze skojarzenie, jakie się pojawia w związku z asertywnością. Rzeczywiście asertywność pomaga nam w sytuacjach, gdy w naszym interesie byłoby odmówić i gdy chcemy to zrobić, ale z jakiegoś powodu jest nam trudno. Jesteśmy na przykład przekonani, że "nie wypada odmawiać", "trzeba być zawsze pomocnym i życzliwym" lub że "obowiązkiem babci wspierającej rodzinę jest być na każde jej zawołanie". Bywa, że zgadzamy się na coś wbrew sobie, wierząc, że w ten sposób dbamy o relację, choć w rzeczywistości raczej przyczyniamy się do jej pogorszenia. Możemy też nie wiedzieć, jak odmówić - czy lepiej zrobić to wprost czy się wykręcić, jakich słów użyć. Asertywnym zachowaniem w tej sytuacji byłoby po pierwsze danie sobie prawa do każdej reakcji: zarówno do tego, by odmówić, jak i do tego, by się zgodzić. Następnie wybranie jednej z opcji i jasne zakomunikowanie naszej decyzji drugiej stronie. W praktyce mogłoby to wyglądać na przykład tak:

córka: "Mamo, czy mogłabyś się zająć Jasiem w ten weekend? Chcielibyśmy wyjechać tylko we dwoje"
matka: "Tak, w porządku. Zrobię to." lub "Nie, nie zajmę się nim tym razem."

Odmawiamy tak po prostu, bez przepraszania. Jasno komunikując swoją decyzję i to, jak zamierzamy postąpić. Możemy ewentualnie dodać krótkie wyjaśnienie, na przykład "Mam już inne plany na ten weekend". Jeśli zaś chcemy zadbać o relację, bo jest ona dla nas ważna, możemy dodać kilka słów, które pomogą to zrobić, na przykład: "Przykro mi, że ci nie pomogę tym razem. Może umówimy się na kiedy indziej" albo "Chciałabym, by było to możliwe". Ważne, by te słowa były w zgodzie z nami oraz by dotyczyły nas a nie innych osób. Unikajmy mówienia na przykład "Powinnaś mi to powiedzieć wcześniej" (mówienie drugiej stronie, co ma robić) lub "Ty zawsze coś wymyślisz na ostatnią chwilę" (ocenianie).