Dojrzały związek patchworkowy czyli jak żyć z jej lub jego rodziną?

Jak stworzyć szczęśliwy związek jeśli on czy ona zbyt często spędza czas ze swoimi wnukami i dziećmi.

Autor: Ewa Kaczorkiewicz, Psycholog, Psychoterapeutka

W ostatnim czasie, prawdopodobnie za sprawą świetnej książki Wojciecha Eichelbergera i Aliny Gutek “Patchworkowe rodziny. Jak w nich żyć?”, bardzo modne stało się określenie patchworkowe rodziny. Patchworkowe czyli takie, które podobnie jak patchworkowe narzuty czy kołdry, powstały z wielu różnych elementów, połączonych ze sobą w jedną całość. W przypadku związków oznacza to, że zostają stworzone przez osoby, z których co najmniej jedna ma dzieci z poprzedniego związku, co w praktyce oznacza różnego rodzaju komplikacje i trudności. Partnerzy będący w takim związku potrzebują na co dzień rozwiązywać wiele problemów i dokonywać uzgodnień natury organizacyjnej, logistycznej, emocjonalnej czy finansowej. Niektóre z pytań, jakie sobie zadają, mogą brzmieć na przykład: jak być sprawiedliwym, wychowując dzieci wspólne obojga partnerów i dzieci z poprzednich związków? jak radzić sobie z różnicami wychowawczymi pomiędzy domami w sytuacji opieki naprzemiennej? jak najlepiej zorganizować święta, by zaspokoić potrzeby wszystkich członków rodziny, a jednocześnie nie spędzić czasu świąt głównie w samochodzie i nerwach? jak najlepiej dzielić ograniczony czas wolny, by mieć jednocześnie czas dla siebie?

Uzgodnienia, jakich dokonują członkowie związków patchworkowych, obejmują negocjacje z wieloma osobami - obecnymi i przeszłymi partnerami, dziećmi z poszczególnych związków, aktualnymi i przeszłymi teściami, obecnymi partnerami naszych byłych małżonków itp. To wszystko sprawia, że życie w związku patchworkowym wymaga jeszcze więcej różnorodnych umiejętności niż życie w rodzinie tradycyjnej. Co konkretnie jest potrzebne, by w tej trudnej sytuacji efektywnie sobie radzić? Najważniejsze moim zdaniem są:

Otwarta i asertywna komunikacja 

Umiejętność mówienia o potrzebach, uczuciach, stanowisku jakie zajmujemy w jakiejś sprawie, stawiania granic, a wszystko to z szacunkiem zarówno wobec siebie jak i wobec innych uczestników rozmowy czy negocjacji na jakiś temat. Tutaj możesz przeczytać o tym, jak być asertywnym w związku tak, aby obie strony na tym skorzystały.